فیلتر کربنی

فیلترهای کرنی به طور گسترده در تصفیه آب به منظور حذف بو، طعم نامطبوع و همچنین حذف گازهای محلول در آب از جمله کلر باقیمانده از آب با استفاده از جذب مواد شیمیایی آشامیدنی استفاده می‌شوند. کربن به دلیل سطح فعال بالا بسیار در سیستم های جذبی استفاده می شوند. مکانیسم این فیلترها براساس ایجاد پیوند شیمیایی به خصوص با مواد آلاینده آلی است. کربن فعال شکلی از کربن تغییرشکل یافته است که در اثر اکسیداسیون، خلل و فرج هایی در سطح آن ایجاد می‌شود. معمولا اندازه ذرات کربن از 5/0 تا 50 میکرون است و ریزتر بودن هرچه بیشتر آن‌ها، نشان‌دهنده کارایی بهتر فیلتر در جذب آلاینده‌های آلی است. هر گرم از این کربن دارای سطحی برابر 500 تا 1500 متر مربع می‌باشد. فیلترهای کربنی به طور ویژه در از بین بردن کلر، رسوب، ترکیبات آلی فرار (VOCs)، طعم و بو از آب موثر هستند. آن‌ها در از بین بردن مواد معدنی، نمک و ترکیبات غیر آلی حل شده موثر نیست. برای حذف کلر و ذرات آلی در زمان اقامت کوتاه داشتن سطح زیاد الزامی است.

اساس کار در فیلترهای کربنی جذب می باشد. مخازن فیلترهای تحت فشار کربنی همانند فیلترهای تحت فشار شنی هستند با این تفاوت که در این مخازن، کربن اکتیو جایگزین سیلیس می‌شود. کربن به دلیل سطح فعال بالا بسیار در سیستم های جذبی استفاده می شوند. کربن فعال در مخزن ها به صورت بستری تهیه می شود و آب با سرعت خطی مناسب (بسته به کیفیت آب عبوری از فیلتر کربنی) از روی این بستر عبور می کند. پس از گذشت زمان سطح کربن از ذرات ناخالصی پر می شود که در این مرحله احیای کربن باید صورت گیرد که می تواند باBackwash انجام شود.

در حال حاضر، فیلترهای کربنیه عنوان پیش تصفیه ‌RO(سیستم تصفیه آب به روش اسمز معکوس)، تصفیه آب‌های معدنی، تصفیه نهایی آب شرب، صنایع غذایی، جذب رنگ پساب‌های رنگرزی، جذب مواد آلی تجزیه ناپذیر پساب‌ها و همچنین به عنوان فیلترهای طراحی شده تخصصی برای حذف کیست‌های مقاوم در برابر کلر، مانند ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم  استفاده می‌شود.